Każdego roku tysiące turystów z całego świata zachwycają się architekturą Singapuru. To nowoczesne miasto Azji Południowo-Wschodniej zaskakuje połączeniem tradycji i nowych technologii. Spacer po alejach wyłożonych drapaczami chmur to przeżycie dla tych, którzy lubią kosmopolityczny styl życia.
Początki architektury Singapuru
Podstawy architektury Singapuru sięgają roku 1819, kiedy to założono pierwszą osadę brytyjską. Ówczesna architektura opierała się na kampongach, czyli wiejskich domach typowych dla Malajów. Budowano je na palach, wznosząc mieszkanie nad ziemią, aby zapobiec powodziom. Ich dachy były pokryte liśćmi palmowymi, a ściany zbudowane z bambusa, dzięki czemu można było dobudowywać nowe pomieszczenia w miarę potrzeb rodziny.
Nazwisko, które najbardziej zapisało się w historii miasta, to Sir Stamford Raffles. To właśnie ten słynny architekt sporządził w 1822 r. ostateczny projekt metropolii, który zachował się do dziś. To właśnie Raffles określił każdy obszar Singapuru, od biur rządowych po stworzenie ogrodu botanicznego. Jednak, mimo że Raffles zdecydował się utrzymać styl budownictwa mieszkaniowego bliższy architekturze malajskiej, to George Drumgoole Coleman, pierwszy wykształcony w Singapurze architekt, wprowadził do miasta cement i szkło w stylu europejskim.
To właśnie wtedy, w połowie XIX wieku, rozpoczęła się rewolucja architektoniczna w Singapurze, a te dwa trendy zaczęły się ze sobą łączyć. Ewolucja ta doprowadziła do początków Art Deco, który był siłą napędową wprowadzania postępu technologicznego niezbędnego do wznoszenia dużych budynków.
Przepiękne miejsca na wakacje z rodziną lub romantyczne wypady we dwoje opisujemy także na www.infopodroze.pl.
Współczesna architektura Singapuru
Jak w przypadku większości miast, które aspirują do rangi światowych, rząd Singapuru przyjął pod koniec lat 90. nowy plan promocji swojej unikalnej architektury w celu przyciągnięcia międzynarodowej turystyki.
Tak więc po fazach neoklasycyzmu, art deco i brutalizmu, które opierały się na wznoszeniu wysokich budynków, miasto pozwoliło sobie na nieznaczny wpływ międzynarodowych trendów architektonicznych, takich jak postmodernizm. W XXI wieku, dzięki architekturze high-tech, zaczął się rozwijać nowy trend, który ostatecznie nadał miastu jego własną tożsamość. To właśnie wtedy nowi architekci w Singapurze, zwolennicy własnego stylu tego regionu ze względu na ciepły tropikalny klimat, zaczęli budować minimalistyczne, krystaliczne budynki, aby stworzyć środowisko zgodne z otoczeniem.
Jednym z tych pionierskich architektów był Kerry Hill, ojciec nowoczesnego stylu tropikalnego, który łączy architekturę wernakularną z dużymi, naturalnie wentylowanymi przestrzeniami typowymi dla kultury azjatyckiej. W ostatnich latach dodano do tego elementy naturalne, aby stworzyć więcej publicznych terenów zielonych. W rzeczywistości kilku singapurskich projektantów jest uznawanych na arenie międzynarodowej za pionierów w dziedzinie tworzenia zielonych drapaczy chmur.